emergence

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

emergence ^(en)

1. σταδιακή πρόκυψη από λειτουργικά οργανωμένο συνδυασμό στοιχείων και συστατικών σε μεγαλύτερη της θεμέλιας/θεμελιώδους/πρωταρχικής τάξης μεγέθους
2. ανάκυψη, θεμελιώδη συστατικά συνθέτουν κάτι σε μεγαλύτερη κλίμακα (συνήθως υπό κάποιους όρους - προϋποθέσεις, μα όχι πάντα)• συμμετρία ή αρμονία ανώτερης τάξης μεγέθους
   • Πρότυπο:φιλοσ υπερβατική ανάκυψη/αντιαναγωγισμός[1]
3. εμφάνιση, ανάδυση, ανάδειξη
4. η ανάδυση
5. η ανάδειξη
6. Πρότυπο:ψυχολ το να υπάρχει αποτέλεσμα που δεν αιτιολογείται από την αλληλεπίδραση στοιχείων ή όταν δεν είναι εμφανής κάποιος μηχανισμός