ρωμιοσύνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ανάκληση των αλλαγών 2A02:587:6E14:3C00:74E0:6C94:85BF:6F2D (συζήτηση) επιστροφή στην προηγούμενη αναθεώρηση Svlioras Ετικέτα: Επαναφορά |
→Ουσιαστικό: Η λέξη Έλληνας και ελληνισμός είναι θρησκευτικό για την ελληνική εθνική θρησκεία ο ελληνισμός ήταν απαγορευμένος κατά την ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
==={{ουσιαστικό|el}}=== |
==={{ουσιαστικό|el}}=== |
||
'''{{PAGENAME}}''' {{θ}} |
'''{{PAGENAME}}''' {{θ}} |
||
* |
* το (ορθόδοξο) ανατολικά [[έθνος]], χαρακτηριστικό επίθετο, η σωστή και πιο σύγχρονη ονομασία των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι ήταν Έλληνες "Οἱ δ´ οὖν Λατῖνοι κατ´ ἀρχὰς μὲν ἦσαν ὀλίγοι, καὶ οἱ πλείους οὐ προσεῖχον Ῥωμαίοις· ὕστερον δὲ κατα πλαγέντες τὴν ἀρετὴν τοῦ τε Ῥωμύλου καὶ τῶν μετ´ ἐκεῖνον βασιλέων ὑπήκοοι πάντες ὑπῆρξαν" Στράβων γεωγραφικά [5,3,4] |
||
Ο όρος εντοπίζεται για πρώτη φορά στο κείμενο "Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη" του 1786. Στ. 10: [Ο Δασκαλογιάννης] "με την καρδιά του ήθελε την Κρήτη Ρωμιοσύνη...". Στ. 108 "τση Ρωμιοσύνης τον οχτρό ούλοι να πολεμούσι". Στ. 980-981: "Μα δίχως να την κάμουσι την Κρήτη Ρομιοσύνη/ να τα ξεβγάλουν τα Σφακιά δεν ήτο δικαιοσύνη". Η άνεση στη χρήση του όρου δείχνει ότι ο λαός ήταν εξοικειωμένος με αυτόν αρκετά ενωρίτερα.<ref>Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, "Ελληνορωμαίικα", Φιλογένεια, τόμ. ΙΣΤ', τχ 2, σ. 6, 7. Παραπέμπει στο Μπάρμπα Παντζελιός, ''Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη''. Εισαγωγή-σχόλια Βασ. Λαούρδα, Ηράκλειο Κρήτης 1947.</ref> |
Ο όρος εντοπίζεται για πρώτη φορά στο κείμενο "Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη" του 1786. Στ. 10: [Ο Δασκαλογιάννης] "με την καρδιά του ήθελε την Κρήτη Ρωμιοσύνη...". Στ. 108 "τση Ρωμιοσύνης τον οχτρό ούλοι να πολεμούσι". Στ. 980-981: "Μα δίχως να την κάμουσι την Κρήτη Ρομιοσύνη/ να τα ξεβγάλουν τα Σφακιά δεν ήτο δικαιοσύνη". Η άνεση στη χρήση του όρου δείχνει ότι ο λαός ήταν εξοικειωμένος με αυτόν αρκετά ενωρίτερα.<ref>Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, "Ελληνορωμαίικα", Φιλογένεια, τόμ. ΙΣΤ', τχ 2, σ. 6, 7. Παραπέμπει στο Μπάρμπα Παντζελιός, ''Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη''. Εισαγωγή-σχόλια Βασ. Λαούρδα, Ηράκλειο Κρήτης 1947.</ref> |
Αναθεώρηση της 13:13, 28 Μαρτίου 2019
Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις | ενικός | |||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | η | ρωμιοσύνη | ||
γενική | της | ρωμιοσύνης | ||
αιτιατική | τη | ρωμιοσύνη | ||
κλητική | ρωμιοσύνη | |||
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
- ρωμιοσύνη < Ρωμιός + -οσύνη < (ελληνιστική κοινή) Ῥωμαῖος < Πρότυπο:ετυμ la Romanus < Roma
Ουσιαστικό
ρωμιοσύνη θηλυκό
- το (ορθόδοξο) ανατολικά έθνος, χαρακτηριστικό επίθετο, η σωστή και πιο σύγχρονη ονομασία των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι ήταν Έλληνες "Οἱ δ´ οὖν Λατῖνοι κατ´ ἀρχὰς μὲν ἦσαν ὀλίγοι, καὶ οἱ πλείους οὐ προσεῖχον Ῥωμαίοις· ὕστερον δὲ κατα πλαγέντες τὴν ἀρετὴν τοῦ τε Ῥωμύλου καὶ τῶν μετ´ ἐκεῖνον βασιλέων ὑπήκοοι πάντες ὑπῆρξαν" Στράβων γεωγραφικά [5,3,4]
Ο όρος εντοπίζεται για πρώτη φορά στο κείμενο "Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη" του 1786. Στ. 10: [Ο Δασκαλογιάννης] "με την καρδιά του ήθελε την Κρήτη Ρωμιοσύνη...". Στ. 108 "τση Ρωμιοσύνης τον οχτρό ούλοι να πολεμούσι". Στ. 980-981: "Μα δίχως να την κάμουσι την Κρήτη Ρομιοσύνη/ να τα ξεβγάλουν τα Σφακιά δεν ήτο δικαιοσύνη". Η άνεση στη χρήση του όρου δείχνει ότι ο λαός ήταν εξοικειωμένος με αυτόν αρκετά ενωρίτερα.[1]
Παραπομπές
- ↑ Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, "Ελληνορωμαίικα", Φιλογένεια, τόμ. ΙΣΤ', τχ 2, σ. 6, 7. Παραπέμπει στο Μπάρμπα Παντζελιός, Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη. Εισαγωγή-σχόλια Βασ. Λαούρδα, Ηράκλειο Κρήτης 1947.