τιμή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τιμή	οι	τιμές
γενική	της	τιμής	των	τιμών
αιτιατική	την	τιμή	τις	τιμές
κλητική		τιμή		τιμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τιμή < αρχαία ελληνική τιμή

Ουσιαστικό

τιμή θηλυκό

1. το χρηματικό ποσό που πληρώνει κανείς για να αποκτήσει ένα ορισμένο πράγμα ή υπηρεσία
2. ο σεβασμός που έχουν ή δείχνουν άλλοι για κάποιον, και η δήλωση αυτού του σεβασμού
3. η προσωπική αντίληψη κάποιου για τη δική του αξία που απορρέει από τη φύση του ως ανθρώπου
4. η καλή φήμη κάποιου η οποία στηρίζεται στην προσωπική αίσθηση του ηθικού ορθού και δικαίου
5. προνόμιο

   ήταν τιμή μου να γευματίσω με τον τάδε

6. Πρότυπο:μαθ μέγεθος ή ποσότητα που εκφράζει μια μεταβλητή

Μεταφράσεις

    χρηματική αξία

αγγλικά : price (en), value (en) βουλγαρικά : цена (bg) γαλλικά : prix (fr), valeur (fr) γερμανικά : Preis (de), Wert (de) εσπεράντο : prezo (eo) ιταλικά : prezzo (it) κινεζικά : 價錢 (zh) λετονικά : cena (lv) σλαβομακεδονικά : цена (mk) πολωνικά : cena (pl) ρωσικά : цена (ru) σερβικά : цена (sr) σλοβενικά : cena (sl)

    η υπόληψη

αγγλικά : honor (en) γαλλικά : honneur (fr) γερμανικά : Ehre (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τιμή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷi-mā- < *kʷei- (τιμή, αξία)

Ουσιαστικό

τιμή θηλυκό

1. η ένδειξη σεβασμού, η αναγνώριση της αξίας
2. το αξίωμα, η εξουσία
3. (κατ’ επέκταση) το πρόσωπο που έχει αξίωμα
4. η τιμητική προσφορά
5. ο προσδιορισμός της περιουσίας
6. η εκτίμηση της ζημιάς
7. (συνεκδοχικά) η αποζημίωση σαν ποινή

Συγγενικά

• τίω