εγκατάλειψη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εγκατάλειψη	οι	εγκαταλείψεις
γενική	της	εγκατάλειψης*	των	εγκαταλείψεων
αιτιατική	την	εγκατάλειψη	τις	εγκαταλείψεις
κλητική		εγκατάλειψη		εγκαταλείψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εγκαταλείψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγκατάλειψη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐγκατάλειψις (υπόλειμμα) (-σις > -ση) < ἐγκαταλείπω

Προφορά

→ λείπει η προφορά Μπορείτε να βοηθήσετε;

τυπογραφικός συλλαβισμός : εγ‐κα‐τά‐λει‐ψη

Ουσιαστικό

εγκατάλειψη θηλυκό

1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του εγκαταλείπω

   ↪ η εγκατάλειψή του από τη μητέρα του τον σημάδεψε βαθιά

   ↪ καταδικάστηκε σε φυλάκιση για εγκατάλειψη θύματος τροχαίου

   ↪ αντίκρισαν στο έρημο σπίτι μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης

Συγγενικά

• εγκαταλείπω

→ και δείτε τη λέξη λείπω

Μεταφράσεις

    εγκατάλειψη

αγγλικά : abandonment (en) γαλλικά : abandon (fr) ισπανικά : abandono (es)