είθισται

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

είθισται < αρχαία ελληνική εἴθισται, γ’ ενικό οριστικής παρακειμένου του ρήματος ἐθίζομαι, παθητική φωνή του ρήματος ἐθίζω

Ρήμα

είθισται

• συνηθίζεται, γίνεται κατά τέτοιο τρόπο λόγω συνήθειας ή σύμβασης, κοινωνικής ή άλλης, ή εθίμου

  είθισται το Πάσχα να βάφουμε κόκκινα αυγά

  είθισται στις επαγγελματικές επαφές να απευθυνόμαστε στους άλλους στο πληθυντικό

Μεταφράσεις

    είθισται

γαλλικά : usage (fr) πορτογαλικά : é habitual (pt)