ἐμφαίνω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐμφαίνω < ἐν και φαίνω

Ρήμα

ἐμφαίνω και ἐμφαίνομαι

1. φαίνομαι σε μια επιφάνεια επάνω, π.χ. στο κάτοπτρο ή στο γαλήνιο νερό που αντανακλά

   καὶ εἰκόνας γραμμάτων, εἴ που ἢ ἐν ὕδασιν ἢ ἐν κατόπτροις ἐμφαίνοιντο, οὐ πρότερον γνωσόμεθα, πρὶν ἂν αὐτὰ γνῶμεν (Πλάτων) (: και την εικόνα γραμμάτων που καθρεφτίζονται στο νερό ή σε καθρέφτες, δεν θα τα γνωρίσουμε μέχρι να τα γνωρίσουμε αυτά καθαυτά -τα πρωτότυπα, όχι τις εικόνες

2. εμφανίζω και εμφανίζομαι, έρχομαι στην επιφάνεια, καθιστώ φανερό, προδίδομαι

   ὅσοι νέοι ὄντες μέγεθος ἔλαβον, ὅμως ἐμφαίνεται τὸ νεαρὸν αὐτοῖς (Ξενοφ.) : όπως στους νέους που έχουν πρόωρη ανάπτυξη στο σώμα, αλλά που όμως είναι φανερη η μικρή τους ηλικία

Συγγενικά

• ἐμφανής
• ἐμφανίζω
• ἐμφάνισις
• ἐμφανισμός
• ἐμφανιστέον
• ἐμφαντικός
• ἔμφασις