διάστασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάστασῐς	αἱ	διαστάσεις
γενική	τῆς	διαστάσεως	τῶν	διαστάσεων
δοτική	τῇ	διαστάσει	ταῖς	διαστάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάστασῐν	τὰς	διαστάσεις
κλητική ὦ!		διάστασῐ		διαστάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαστάσει
γεν-δοτ	τοῖν		διαστασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάστασις < διίστημι, δια-στα- + -σις → δείτε τις λέξεις ἵστημι και στάσις

Ουσιαστικό

διάστασις, -εως θηλυκό

1. χωρισμός σε απόσταση, το να στέκεται κάποιος μακριά, η διάσταση
2. (ελληνιστική σημασία) το διαζύγιο

   ≈ συνώνυμα: διαστάσιον

Συγγενικά

θέμα διαστα-

• διαστασιάζω
• διαστάσιον
• διαστατέον
• διαστατέω
• διαστάτης
• διαστατικός
• διαστατικῶς
• διάστατος
• διαστατός

→ και δείτε τη λέξη διίστημι και ἵστημι

Πηγές

• διάστασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διάστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.