Κηφισίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Κηφῑσῐδ-
ονομαστική	ἡ	Κηφισίς	αἱ	Κηφισίδες
γενική	τῆς	Κηφισίδος	τῶν	Κηφισίδων
δοτική	τῇ	Κηφισίδῐ	ταῖς	Κηφισίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Κηφισίδᾰ	τὰς	Κηφισίδᾰς
κλητική ὦ!		Κηφισίς*		Κηφισίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Κηφισίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Κηφισίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς Για τη λίμνη, στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κηφισίς < Κήφισος / Κηφισ(ός) + -ίς

Κύριο όνομα

Κηφισίς, -ίδος θηλυκό

1. λίμνη της Ελλάδας, η σημερινή Κωπαΐδα

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 709

2. και σε επιθετική λειτουργία

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : Καφισίς

Πηγές

• Κηφισίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.