Κιρραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Κιρραῖος	ἡ	Κιρραίᾱ	τὸ	Κιρραῖον
γενική	τοῦ	Κιρραίου	τῆς	Κιρραίᾱς	τοῦ	Κιρραίου
δοτική	τῷ	Κιρραίῳ	τῇ	Κιρραίᾳ	τῷ	Κιρραίῳ
αιτιατική	τὸν	Κιρραῖον	τὴν	Κιρραίᾱν	τὸ	Κιρραῖον
κλητική ὦ!		Κιρραῖε		Κιρραίᾱ		Κιρραῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Κιρραῖοι	αἱ	Κιρραῖαι	τὰ	Κιρραῖᾰ
γενική	τῶν	Κιρραίων	τῶν	Κιρραίων	τῶν	Κιρραίων
δοτική	τοῖς	Κιρραίοις	ταῖς	Κιρραίαις	τοῖς	Κιρραίοις
αιτιατική	τοὺς	Κιρραίους	τὰς	Κιρραίᾱς	τὰ	Κιρραῖᾰ
κλητική ὦ!		Κιρραῖοι		Κιρραῖαι		Κιρραῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Κιρραίω	τὼ	Κιρραίᾱ	τὼ	Κιρραίω
γεν-δοτ	τοῖν	Κιρραίοιν	τοῖν	Κιρραίαιν	τοῖν	Κιρραίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Κιρραῖος < Κίρρ(α) + -αῖος

Επίθετο

Κιρραῖος, -α, -ον

• (πατριδωνυμικό) ο σχετικός ή κάτοικος της Κίρρας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Κίρρα

Δείτε επίσης

• Κιρραίος (νέα ελληνικά)

Πηγές

• Κιρραῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.