Κονταράτος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- Κονταράτος < μεσαιωνική ελληνική κονταράτος (μέλος στρατιωτικού σώματος που έφερε κοντάρι)[1]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /kon.daˈɾa.tos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Κο‐ντα‐ρά‐τος
Κύριο όνομα[επεξεργασία]
Κονταράτος αρσενικό (θηλυκό Κονταράτου)
Μεταγραφές[επεξεργασία]
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ Εμμανουήλ Π. Καλλίγερος (2002), Κυθηραϊκά επώνυμα. Ιστορική, γεωγραφική και γλωσσική προσέγγιση, Αθήνα: Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών.
Κατηγορίες:
- Επώνυμα που κλίνονται όπως το 'Μαυροκορδάτος' (νέα ελληνικά)
- Επώνυμα αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Επώνυμα από επαγγέλματα (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Κύρια ονόματα (νέα ελληνικά)
- Ανδρικά επώνυμα με επίθημα -άτος (νέα ελληνικά)
- Ανδρικά επώνυμα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)