Λαμπτραί

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Λάμπτρᾱ	αἱ	Λαμπτραί
γενική	τῆς	Λάμπτρᾱς	τῶν	Λαμπτρῶν
δοτική	τῇ	Λάμπτρᾳ	ταῖς	Λαμπτραῖς
αιτιατική	τὴν	Λάμπτρᾱν	τὰς	Λαμπτρᾱ́ς
κλητική ὦ!		Λάμπτρᾱ		Λαμπτραί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Λαμπτρᾱ́?
γεν-δοτ	τοῖν		Λαμπτραῖν?
Ετερόκλιτο της 1ης κλίσης. Ενικός όπως χώρα. Πληθυντικός όπως στρατιά.
1η κλίση, όπως «ετερόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Λαμπτραί < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Λαμπτραί θηλυκό στον πληθυντικό (στον ενικό: Λάμπτρα, επίσης Λάμπρα)

• ονομασία δύο δήμων των Αθηνών της Ἐρεχθηΐδος φυλής που βρίσκονταν κοντά στον Υμηττό
  1. Λάμπτρα καθύπερθεν (η «άνω» Λάμπτρα, στους πρόποδες του Υμηττού)
  2. Λάμπτρα ὑπένερθεν (η «κάτω» Λάμπτρα ή ἡ Λάμπτρα παράλιος)

Συγγενικά

• Λαμπτρεύς

→ και δείτε τη λέξη λαμπτήρ

Δείτε επίσης

• Λαμπτρές (Λαμπτραί) στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Attica, perseus.tufts.edu - Σμιθ, Ουίλιαμ (William Smith), Dictionary of Greek and Roman Geography (Λεξικό της [αρχαίας] ελληνικής και ρωμαϊκής γεωγραφίας) στα αγγλικά, Λονδίνο: John Murray, 1854
• Λαμπτραί - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.