Λευκοθέη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κύριο όνομα

Λευκοθέη, -ης θηλυκό

• επικός τύπος του Λευκοθέα

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 5 (ε. Ἀπόπλους Ὀδυσσέως παρὰ Καλυψοῦς.), στίχ. 334 (333-338)

  Τὸν δὲ ἴδεν Κάδμου θυγάτηρ, καλλίσφυρος Ἰνώ,
  Λευκοθέη, ἣ πρὶν μὲν ἔην βροτὸς αὐδήεσσα,
  νῦν δ᾽ ἁλὸς ἐν πελάγεσσι θεῶν ἒξ ἔμμορε τιμῆς.
  ἥ ῥ᾽ Ὀδυσῆ᾽ ἐλέησεν ἀλώμενον, ἄλγε᾽ ἔχοντα·
  αἰθυίῃ δ᾽ ἐϊκυῖα ποτῇ ἀνεδύσετο λίμνης,
  ἷζε δ᾽ ἐπὶ σχεδίης καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε·

  Ώσπου τον πήρε είδηση η καλλίσφυρη Ινώ, του Κάδμου η θυγατέρα,
  η Λευκοθέη, που πρώτα είχε ανθρώπινη φωνή και φύση, μα τώρα
  οι θεοί τής έδωσαν θεϊκή τιμή μες στα πελάγη.
  Αυτή τον Οδυσσέα ελέησε όπως τον είδε θλιβερά παραδαρμένο·
  σκούρο πουλί με την ουρά σχιστή, παρόμοια πέταξε και βγήκε
  από το κύμα, κάθησε πάνω στη σχεδία του, και του είπε τον δικό της λόγο:

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Πηγές

• → δείτε Λευκοθέα#Πηγές