Μαραθωνομάχης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Μᾰρᾰθωνομᾰχα-
ονομαστική	ὁ	Μαραθωνομάχης	οἱ	Μαραθωνομάχαι
γενική	τοῦ	Μαραθωνομάχου	τῶν	Μαραθωνομαχῶν
δοτική	τῷ	Μαραθωνομάχῃ	τοῖς	Μαραθωνομάχαις
αιτιατική	τὸν	Μαραθωνομάχην	τοὺς	Μαραθωνομάχᾱς
κλητική ὦ!		Μαραθωνομάχη		Μαραθωνομάχαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Μαραθωνομάχᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Μαραθωνομάχαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'Ἀτρείδης', Κατηγορία 'Κρονίδης' όπως «Κρονίδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μαραθωνομάχης < Μαραθών + -ο- + -μάχης (→ δείτε τις λέξεις μάχομαι και μάχη)

Ουσιαστικό

Μαραθωνομάχης [Μᾰρᾰθωνομᾰχ] αρσενικό

• που πολέμησε στη μάχη του Μαραθώνα κατά των Περσών, μαραθωνομάχος

Άλλες μορφές

• Μαραθωνομάχος, μαραθωνομάχος (ελληνιστική κοινή)

Πηγές

• Μαραθωνομάχης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Μαραθωνομάχης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.