Μεγιστεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Μεγιστεύς	οἱ	Μεγιστεῖς
γενική	τοῦ	Μεγιστέως	τῶν	Μεγιστέων
δοτική	τῷ	Μεγιστεῖ	τοῖς	Μεγιστεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Μεγιστέᾱ & Μεγιστῆ*	τοὺς	Μεγιστέᾱς
κλητική ὦ!		Μεγιστεῦ		Μεγιστεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Μεγιστεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Μεγιστέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς. * Μεταγενέστερος τύπος αιτιατικής.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μεγιστεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μέγιστ(ος) + -εύς

Κύριο όνομα

Μεγιστεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα

Συγγενικά

• Μεγίστη (θηλυκό)

Πηγές

• Μεγιστεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Μεγιστεύς - ΘΕΤΙΜΑ, Αρχαίες Ελληνικές Διάλεκτοι - Λεξικό κυρίων ονομάτων στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012