Παναγιότης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Παναγιότης	αἱ	Παναγιότητες
γενική	τῆς	Παναγιότητος	τῶν	Παναγιοτήτων
δοτική	τῇ	Παναγιότητι	ταῖς	Παναγιότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	Παναγιότητα	τὰς	Παναγιότητας
κλητική ὦ!		Παναγιότης		Παναγιότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Παναγιότης < πανάγι(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

Παναγιότης / παναγιότης θηλυκό

• (τιμητικός τίτλος, εκκλησιαστικός όρος) κυριολεκτικά: πάρα πολύ άγιος· τιμητικός τίτλος για τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως

  ⮡  της αυτού παναγιότητος → χρειάζεται παράθεμα

  άλλες μορφές: παναγιότητα

  αντίστοιχο για τα νεότερα χρόνια: Παναγιότης (καθαρεύουσα) και Παναγιότητα

Πηγές

• παναγιότης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].