Σιφαεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Σιφαεύς	οἱ	Σιφαεῖς
γενική	τοῦ	Σιφαέως	τῶν	Σιφαέων
δοτική	τῷ	Σιφαεῖ	τοῖς	Σιφαεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Σιφαέᾱ	τοὺς	Σιφαέᾱς
κλητική ὦ!		Σιφαεῦ		Σιφαεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Σιφαεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Σιφαέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Σιφαεύς < αρχαία ελληνική Σῖφαι + -εύς

Ουσιαστικό

Σιφαεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της πόλης Σῖφαι στη Βοιωτία

Πηγές

• Σιφαεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.