άντρα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈan.dɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐ντρα

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

άντρα αρσενικό

• γενική, αιτιατική και κλητική ενικού του άντρας

Άλλες μορφές

• αντρός (γενική)

από το άνδρας

• ανδρός (λόγια γενική)
• άνδρα (γενική, αιτιατική, κλητική)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

άντρα ουδέτερο

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του άντρο

---

Κατωιταλικά (grk-ita)

Ετυμολογία

άντρα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀνήρ, θέμα ανδρ- όπως στην αιτιατική ενικού «τὸν ἄνδρα» με διατήρηση της προφοράς του <νδ > ως [nd].

Ουσιαστικό

άντρα λατινικοί χαρακτήρες: : andra

• (στην Απουλία) άνδρας, άνθρωπος

Πηγές

• ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}