άρμα

Ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐μα

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άρμα	τα	άρματα
γενική	του	άρματος	των	αρμάτων
αιτιατική	το	άρμα	τα	άρματα
κλητική		άρμα		άρματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άρμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἅρμα. Για τους σύγχρονους όρους, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική char

άγαλμα ρωμαϊκού άρματος

άρμα μάχης

αποκριάτικο άρμα

Ουσιαστικό 1

άρμα ουδέτερο

1. (ιστορία) δίτροχο όχημα που το σέρναν άλογα και χρησιμοποιόταν σε πολέμους, αγώνες ή παρελάσεις
2. (στρατιωτικός όρος) θωρακισμένο στρατιωτικό όχημα

   ≈ συνώνυμα: άρμα μάχης, τανκς

3. όχημα που παίρνει μέρος σε (μη στρατιωτικές) παρελάσεις ή εκδηλώσεις (π.χ. τις Απόκριες)

Εκφράσεις

• άρμα του Θέσπιδος (ἅρμα τοῦ Θέσπιδος)

Συγγενικές λέξεις

• αντιαρματικός
• άρμα μάχης
• αρματαγωγό
• αρματηλάτης
• αρματιστής
• αρματοδρομία
• αρματομαχία

Μεταφράσεις

    άρμα

αγγλικά : chariot (en), float (en), tank (en) γαλλικά : char (fr)

Ετυμολογία 2

άρμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἄρμα < λατινική arma (πληθυντικός "όπλα" που θεωρήθηκε ενικός)

Ουσιαστικό 2

άρμα ουδέτερο

• (συνήθως στον πληθυντικό) άρματα: όπλα

Συγγενικές λέξεις

• αρμ!
• αρματολίκι
• αρματολισμός
• αρματολός
• αρμάτωμα
• αρματώνω
• αρματωσιά
• ξαρμάτωτος

• → και δείτε τη λέξη αρμάδα

Μεταφράσεις

    άρμα

→ δείτε τη λέξη όπλο

Ετυμολογία 3

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	άρμα	οι	άρμες
γενική	της	άρμας	των	αρμών
αιτιατική	την	άρμα	τις	άρμες
κλητική		άρμα		άρμες
Ο μεσαιωνικός πληθυνικός, και ἅρμεις
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άρμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἅρμα < ιταλική arme

Ουσιαστικό 3

άρμα θηλυκό

• (παρωχημένο) οικόσημο

Μεταφράσεις

    άρμα

→ δείτε τη λέξη οικόσημο