Μετάβαση στο περιεχόμενο

έκκριση

Από Βικιλεξικό
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η έκκριση οι εκκρίσεις
      γενική της έκκρισης* των εκκρίσεων
    αιτιατική την έκκριση τις εκκρίσεις
     κλητική έκκριση εκκρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκκρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
έκκριση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔκκρι(σις) + -ση < ἐκκρίνω < ἐκ + κρίνω

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ˈe.kɾi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός: έκκριση

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

έκκριση θηλυκό

  1. η ενέργεια του εκκρίνω
     συνώνυμα: έκκριμα, απέκκριση
  2. το αποτέλεσμα του εκκρίνω
     συνώνυμα: έκκριμα

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]