ένταλμα

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ένταλμα	τα	εντάλματα
γενική	του	εντάλματος	των	ενταλμάτων
αιτιατική	το	ένταλμα	τα	εντάλματα
κλητική		ένταλμα		εντάλματα
Παράρτημα

Ετυμολογία

ένταλμα < ελληνιστική κοινή ἔνταλμα < αρχαία ελληνική ἐντέλλω < ἐν + τέλλω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈεn.dal.ma/

Ουσιαστικό

ένταλμα ουδέτερο

1. επίσημη εντολή, με την οποία διατάζεται η εκτέλεση κάποιας πράξης

   ※Και μέχρι βεβαίως να κριθεί από τους Γερμανούς αν οι ελληνικές αιτιάσεις έχουν έδαφος στο γερμανικό δίκαιο, το περιβόητο ένταλμα σύλληψης θα παραμένει ανεκτέλεστο. (εφ. Ελευθεροτυπία, 28/5/2009)

2. (θρησκεία) ενταλτήριο

Μεταφράσεις

    ένταλμα

αγγλικά : writ (en), order (en) γαλλικά : mandat (fr), ordre (fr)