έσχατος
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- έσχατος < αρχαία ελληνική ἔσχατος
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈɛs.xa.tɔs/
Επίθετο[επεξεργασία]
έσχατος -η, -ο
- για τόπους ο ευρισκόμενος στο ακρότατο σημείο «η εσχάτη των νήσων του Αιγαίου», π.χ. το
- χρονικά «εσχάτη μέρα του βίου»
- μεταφορικά «της εσχάτης υποστάθμης», «η εσχάτη των ποινών», «έσχατη πενία»
λογ. «έσχατοι όροι» δηλ. ο μείζων και ο ελάσσων σε αντιδιαστολή προς τον μέσον όρο.
Αντώνυμα[επεξεργασία]
- κορυφαίος χωρίς συγκριτικό και υπερθετικό βαθμό
Σύνθετα[επεξεργασία]
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- μέχρις εσχάτων
