αίφνης

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αίφνης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική αἴφνης

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈef.nis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αίφ‐νης

Επίρρημα

αίφνης

• (λόγιο) ξαφνικά

  ※ Έπειτ’ από τα θαύματά του τα πολλά, / την φήμη της διδασκαλίας του / που διεδόθηκεν εις τόσα έθνη / εκρύφθηκ' αίφνης και δεν έμαθε κανείς / με θετικότητα τι έγινε / (ουδέ κανείς ποτέ είδε τάφον του). (Κωνσταντίνος Καβάφης, Είγε ετελεύτα)

Μεταφράσεις

    αίφνης

→ δείτε τη λέξη ξαφνικά