αγαπητός

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αγαπητός < ελληνιστική κοινή ἀγαπητός

Επίθετο

αγαπητός, -ή, -ό

1. που τον αγαπούν οι άλλοι, που τον συμπαθούν

   είναι άνθρωπος γενικά πολύ αγαπητός

2. χρησιμοποιείται και ως προσφώνηση

   αγαπητοί μου συνεργάτες

3. (θρησκεία) εκλεκτός, προσφιλής

   ούτός εστίν ο υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα (Ματθ. γ΄, 17)

Μεταφράσεις

    αγαπητός

αγγλικά : dear (en) (2)

γαλλικά : aimable (fr)