αγύρτης
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | αγύρτης | οι | αγύρτες |
| γενική | του | αγύρτη | των | αγυρτών |
| αιτιατική | τον | αγύρτη | τους | αγύρτες |
| κλητική | αγύρτη | αγύρτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- αγύρτης < αρχαία ελληνική ἀγύρτης < ἀγείρω
Προφορά
[επεξεργασία]
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
αγύρτης αρσενικό και αγύρτισσα θηλυκό
- πρόσωπο που εξαπατά τους άλλους
- πρόσωπο που επικαλείται γνώσεις, ικανότητες και ιδιότητες, τις οποίες δε διαθέτει, για να εξαπατήσει τους άλλους
Συγγενικά
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
αγύρτης
|