αδιάλλακτος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αδιάλλακτος	αδιάλλακτη	αδιάλλακτο
γενική	αδιάλλακτου	αδιάλλακτης	αδιάλλακτου
αιτιατική	αδιάλλακτο	αδιάλλακτη	αδιάλλακτο
κλητική	αδιάλλακτε	αδιάλλακτη	αδιάλλακτο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αδιάλλακτοι	αδιάλλακτες	αδιάλλακτα
γενική	αδιάλλακτων	αδιάλλακτων	αδιάλλακτων
αιτιατική	αδιάλλακτους	αδιάλλακτες	αδιάλλακτα
κλητική	αδιάλλακτοι	αδιάλλακτες	αδιάλλακτα

Ετυμολογία

αδιάλλακτος < αρχαία ελληνική ἀδιάλλακτος < α- στερητικό + αρχαία ελληνική διαλλάττω (διά + ἀλλαγή)

Επίθετο

αδιάλλακτος -η -η

• που εμμένει στις θέσεις του, δεν κάνει καμιά υποχώρηση και δεν δέχεται κανένα συμβιβασμό

Συνώνυμα

• ασυμβίβαστος
• ανένδοτος
• ανυποχώρητος
• αλύγιστος
• άκαμπτος
• δύσπιστος

Αντώνυμα

• διαλλακτικός

Συγγενικές λέξεις

• αδιαλλαξία
• διαλλακτικότητα

Μεταφράσεις

    αδιάλλακτος

αγγλικά : intransigent (en), adamant (en), implacable (en) γαλλικά : intransigeant (fr), intraitable (fr), inflexible (fr), implacable (fr), intolérant (fr) εβραϊκά : בלתי-מתפשר (he)