ακαταδυνάστευτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ακαταδυνάστευτος	η	ακαταδυνάστευτη	το	ακαταδυνάστευτο
γενική	του	ακαταδυνάστευτου	της	ακαταδυνάστευτης	του	ακαταδυνάστευτου
αιτιατική	τον	ακαταδυνάστευτο	την	ακαταδυνάστευτη	το	ακαταδυνάστευτο
κλητική		ακαταδυνάστευτε		ακαταδυνάστευτη		ακαταδυνάστευτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ακαταδυνάστευτοι	οι	ακαταδυνάστευτες	τα	ακαταδυνάστευτα
γενική	των	ακαταδυνάστευτων	των	ακαταδυνάστευτων	των	ακαταδυνάστευτων
αιτιατική	τους	ακαταδυνάστευτους	τις	ακαταδυνάστευτες	τα	ακαταδυνάστευτα
κλητική		ακαταδυνάστευτοι		ακαταδυνάστευτες		ακαταδυνάστευτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ακαταδυνάστευτος < α- + καταδυναστεύ(ω) + -τος

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ka.ta.ðiˈna.ste.ftos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐κα‐τα‐δυ‐νά‐στευ‐τος

Επίθετο

ακαταδυνάστευτος, -η, -ο

• που δεν έχει δυνάστη, δεν ανέχεται ή δεν μπορεί να καταδυναστευθεί

Μεταφράσεις

    ακαταδυνάστευτος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• ακαταδυνάστευτος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)