αλάξευτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αλάξευτος	η	αλάξευτη	το	αλάξευτο
γενική	του	αλάξευτου	της	αλάξευτης	του	αλάξευτου
αιτιατική	τον	αλάξευτο	την	αλάξευτη	το	αλάξευτο
κλητική		αλάξευτε		αλάξευτη		αλάξευτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αλάξευτοι	οι	αλάξευτες	τα	αλάξευτα
γενική	των	αλάξευτων	των	αλάξευτων	των	αλάξευτων
αιτιατική	τους	αλάξευτους	τις	αλάξευτες	τα	αλάξευτα
κλητική		αλάξευτοι		αλάξευτες		αλάξευτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αλάξευτος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ἀλάξευτος < (στερητικό) α- + λαξεύ(ω) + -τος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈla.kse.ftos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐λά‐ξευ‐τος

Επίθετο

αλάξευτος, -η, -ο

1. που δεν έχει λαξευτεί, σμιλευτεί

   ↪ αλάξευτο μάρμαρο, πέτρα

   ≈ συνώνυμα: ακατέργαστος, απελέκητος, ασκάλιστος

2. (κατ’ επέκταση) που δεν έχει διαμορφωθεί, ο αδιαμόρφωτος

Μεταφράσεις

    αλάξευτος

→ δείτε τις λέξεις ακατέργαστος και αδιαμόρφωτος

Πηγές

• αλάξευτος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)