αλέκτωρ

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αλέκτωρ	οι	αλέκτορες
γενική	του	αλέκτορος	των	αλεκτόρων
αιτιατική	τον	αλέκτορα	τους	αλέκτορες
κλητική		αλέκτορ		αλέκτορες
Δείτε και το νεότερο «αλέκτορας»
όπως «αυτοκράτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αλέκτωρ < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ἀλέκτωρ, ποιητικός τύπος του ουσιαστικού ἀλεκτρυών

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈle.ktoɾ/

συλλαβισμός : α‐λέ‐κτωρ

Ουσιαστικό

αλέκτωρ αρσενικό

• (καθαρεύουσα) ἀλέκτωρ, ο αλέκτορας: ο κόκορας, ο πετεινός

  ※ Ὅταν οἱ ἀλέκτορες ψάλλωσι συχνὰ καὶ ἀτάκτως, οἱ δὲ φίλοι τῆς ἀντιπολιτεύσεως κοκορεύονται, σημαίνει μεταλλαγὴν καιροῦ καὶ… κυβερνήσεως. (Κωνσταντίνος Σκόκος (1886). «Ο αλάνθαστος και αψευδής Καζαμίας του 1886», στο Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886.)

Μεταφράσεις

    αλέκτωρ

→ δείτε τη λέξη κόκορας