αληθοφανής
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | αληθοφανής | η | αληθοφανής | το | αληθοφανές |
| γενική | του | αληθοφανούς* | της | αληθοφανούς | του | αληθοφανούς |
| αιτιατική | τον | αληθοφανή | την | αληθοφανή | το | αληθοφανές |
| κλητική | αληθοφανή(ς) | αληθοφανής | αληθοφανές | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | αληθοφανείς | οι | αληθοφανείς | τα | αληθοφανή |
| γενική | των | αληθοφανών | των | αληθοφανών | των | αληθοφανών |
| αιτιατική | τους | αληθοφανείς | τις | αληθοφανείς | τα | αληθοφανή |
| κλητική | αληθοφανείς | αληθοφανείς | αληθοφανή | |||
| * Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού | ||||||
| Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- αληθοφανής < αληθής + -ο- + -φανής < αρχαία ελληνική ἀληθής + φαίνομαι ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική vraisemblable)
- (μαρτυρείται από το 1831)
Επίθετο
[επεξεργασία]
αληθοφανής
- που μοιάζει αληθινός χωρίς να είναι, που είναι πειστικός
- αληθοφανής δικαιολογία, αληθοφανές άλλοθι
Συγγενικά
[επεξεργασία]Συνώνυμα
[επεξεργασία]Αντώνυμα
[επεξεργασία]Δείτε επίσης
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
αληθοφανής
Κατηγορίες:
- Επίθετα που κλίνονται όπως το 'συνεχής' (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με ένθημα -ο- (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -φανής (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Επίθετα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)