αμορόζα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αμορόζα	οι	αμορόζες
γενική	της	αμορόζας		—
αιτιατική	την	αμορόζα	τις	αμορόζες
κλητική		αμορόζα		αμορόζες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αμορόζα < ιταλική amorosa (ερωτευμένη), θηλυκό του amoroso < μεσαιωνική λατινική amorosus < λατινική amor < amo

Ουσιαστικό

αμορόζα θηλυκό

1. (παρωχημένο) ερωμένη
   • Στο βιβλίο Ιφιγένεια (εν Ληξουριό), 1995, σε κεφαλληνιακή διάλεκτο «κε σπετσιαλμεντε συλογούμε την Λαουρέττα που ολίγον και θα γενότουνε αμορόζα μου»
   • Οι Μάγισσες της Σμύρνης: Εξιστόρηση, Μάρα Μεϊμαρίδη, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, ISBN 9600322430, 9789600322439 «Αλλά κυρίως οι άντρες, που ένιωθαν σα να 'χαν την αμορόζα στο τσεπάκι τους»
   • Μακρυγιάννης, απομνημονεύματα: «Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν.» (μιλά για την Ελλάδα)
   • Στην Κύπρο: Φοντάνα Αμορόζα (περιοχή)
2. (ναυτικός όρος) λεπτό σχοινί με το οποίο τα άκρα των πανιών στερεώνονται στο κατάρτι

Άλλες μορφές

• μορόζα
• (περισσότερο Κυπριακό): αμουρούζα

Μεταφράσεις

    αμορόζα