αμφιθαλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αμφιθαλής	η	αμφιθαλής	το	αμφιθαλές
γενική	του	αμφιθαλούς*	της	αμφιθαλούς	του	αμφιθαλούς
αιτιατική	τον	αμφιθαλή	την	αμφιθαλή	το	αμφιθαλές
κλητική		αμφιθαλή(ς)		αμφιθαλής		αμφιθαλές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αμφιθαλείς	οι	αμφιθαλείς	τα	αμφιθαλή
γενική	των	αμφιθαλών	των	αμφιθαλών	των	αμφιθαλών
αιτιατική	τους	αμφιθαλείς	τις	αμφιθαλείς	τα	αμφιθαλή
κλητική		αμφιθαλείς		αμφιθαλείς		αμφιθαλή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αμφιθαλής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀμφιθαλής (με ζωντανούς και τους δύο γονείς) Συγχρονικά αναλύεται σε αμφι- + ‑θαλής (αρχαία ελληνική θάλλω)

Προφορά

ΔΦΑ : /aɱ.fi.θaˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αμ‐φι‐θα‐λής

Επίθετο

αμφιθαλής -ής -ές

• που κατάγεται από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μητέρα

Συνώνυμα

• αυτάδελφος
• (ομομήτριος)
• (ομοπάτριος)

Αντώνυμα

• ετεροθαλής

Συγγενικά

• αειθαλής

Μεταφράσεις

    αμφιθαλής

αγγλικά : sibling (en)