ανάκαρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάκαρα	οι	ανάκαρες
γενική	της	ανάκαρας	των	ανακαρών
αιτιατική	την	ανάκαρα	τις	ανάκαρες
κλητική		ανάκαρα		ανάκαρες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάκαρα < ανακαρώνω + -α (αναδρομικός σχηματισμός) < ανα- + καρώνω < αρχαία ελληνική καρόω < κάρα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ḱrhesn

Ουσιαστικό

ανάκαρα θηλυκό

• δύναμη, σωματική και ψυχική αντοχή, κουράγιο

  Αληθινά, στο δεξί φρύδι του δρόμου ήταν ένα παλιάλογο και κοντά ένας ξερακιανός χωριάτης κρα­τούσε το χαλινάρι του. Μα το ζώο είχε τέτοιο χάλι, που μολογούσε ότι κι ελεύθερο αν μείνει, ανάκαρα δεν έχει να κινηθεί. (Ανδρέας Καρκαβίτσας, Η Σμυρνιά)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ανακαρώνω και κάρα

Μεταφράσεις

    ανάκαρα

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ανάκαρα

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του ανάκαρο