ανήφορος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ανήφορος	οι	ανήφοροι
γενική	του	ανήφορου	των	ανήφορων
αιτιατική	τον	ανήφορο	τους	ανήφορους
κλητική		ανήφορε		ανήφοροι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανήφορος < μεσαιωνική ελληνική ανήφορος < (ελληνιστική κοινή) ἀνώφορος < αρχαία ελληνική ἀνωφερής

Ουσιαστικό

ανήφορος αρσενικό

1. έδαφος ή δρόμος με κλίση προς τα πάνω
2. (μεταφορικά) δυσκολίες
3. (οικονομία) άνοδος (τιμών)

Συνώνυμα

• ανηφόρα
• ανηφοράκι
• ανηφόρι
• ανηφοριά
• άνοδος
• ανωφέρεια

Αντώνυμα

• κατηφόρα
• κατηφοριά
• κάθοδος
• κατωφέρεια

Μεταφράσεις

    ανήφορος

αγγλικά : hill (en), uphill slope (en) γαλλικά : montée (fr), côte (fr)