αναβιωτής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναβιωτής	οι	αναβιωτές
γενική	του	αναβιωτή	των	αναβιωτών
αιτιατική	τον	αναβιωτή	τους	αναβιωτές
κλητική		αναβιωτή		αναβιωτές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

(ο) αναβιωτής αρσενικό, (η) αναβιώτρια θηλυκό

• αυτός που αναβιώνει κάτι
  • αναπαραστάτης μάχης ή παλιού γεγονότος