αναδιάταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναδιάταξη	οι	αναδιατάξεις
γενική	της	αναδιάταξης*	των	αναδιατάξεων
αιτιατική	την	αναδιάταξη	τις	αναδιατάξεις
κλητική		αναδιάταξη		αναδιατάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναδιατάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναδιάταξη < αναδιατάσσω, αναδιατακ- + -σις > -ξις > -ξη

Ουσιαστικό

αναδιάταξη θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αναδιατάσσω

Μεταφράσεις

    αναδιάταξη

αγγλικά : rearrangement (en) γαλλικά : réorganisation (fr), reconfiguration (fr)