αναδιάταξη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναδιάταξη	οι	αναδιατάξεις
γενική	της	αναδιάταξης & αναδιατάξεως	των	αναδιατάξεων
αιτιατική	την	αναδιάταξη	τις	αναδιατάξεις
κλητική		αναδιάταξη		αναδιατάξεις
Παράρτημα

Ετυμολογία

αναδιάταξη < αναδιατάσσω, αναδιατακ- + -ση

Ουσιαστικό

αναδιάταξη θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αναδιατάσσω

Μεταφράσεις

    αναδιάταξη

αγγλικά : rearrangement (en)