αναθύμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναθύμηση	οι	αναθύμησες
γενική	της	αναθύμησης		—
αιτιατική	την	αναθύμηση	τις	αναθύμησες
κλητική		αναθύμηση		αναθύμησες
Κατηγορία όπως «ρίγανη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναθύμηση < μεσαιωνική ελληνική ἀναθύμησις < αρχαία ελληνική ἐνθύμησις < ἐνθυμοῦμαι

Ουσιαστικό

αναθύμηση θηλυκό

1. η ανάμνηση, η ανάκληση κάποιου γεγονότος ή μιας κατάστασης στο νου από το παρελθόν
2. η υπενθύμιση (σπάνια χρήση της έννοιας αυτής πλέον)
3. το αναμνηστικό, το ενθύμιο (σπάνια χρήση της έννοιας αυτής πλέον)

Συγγενικά

• αναθυμάμαι και αναθυμούμαι
• αναθύμημα
• αναθυμίζω
• αναθυμώ

Μεταφράσεις

    αναθύμηση

αγγλικά : memory (en), recollection (en)