αναπέμπω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναπέμπω < ελληνιστική κοινή ἀναπέμπω < αρχαία ελληνική ἀνά + πέμπω

Ρήμα

αναπέμπω

1. εκπέμπω προς τα επάνω
2. εκστομίζω
3. (θρησκεία) προσεύχομαι, δέομαι
4. (νομικός όρος) αρνούμαι να επικυρώσω μια απόφαση, ένα νομοσχέδιο κ.λπ., και το επιστρέφω για αναθεώρηση και βελτίωση

   επιχειρεί η υπόθεση να αναπεμφθεί στο Γενικό Δικαστήριο του ΔΕΕ για εκ νέου εκδίκαση

Συγγενικές λέξεις

• αναπομπή
• → δείτε τις λέξεις: ανά και πέμπω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναπέμπω	ανέπεμπα	θα αναπέμπω	να αναπέμπω		αναπέμποντας
β' ενικ.	αναπέμπεις	ανέπεμπες	θα αναπέμπεις	να αναπέμπεις	ανάπεμπε
γ' ενικ.	αναπέμπει	ανέπεμπε	θα αναπέμπει	να αναπέμπει
α' πληθ.	αναπέμπουμε	αναπέμπαμε	θα αναπέμπουμε	να αναπέμπουμε
β' πληθ.	αναπέμπετε	αναπέμπατε	θα αναπέμπετε	να αναπέμπετε	αναπέμπετε
γ' πληθ.	αναπέμπουν(ε)	ανέπεμπαν αναπέμπαν(ε)	θα αναπέμπουν(ε)	να αναπέμπουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ανέπεμψα	θα αναπέμψω	να αναπέμψω		αναπέμψει
β' ενικ.		ανέπεμψες	θα αναπέμψεις	να αναπέμψεις	ανάπεμψε
γ' ενικ.		ανέπεμψε	θα αναπέμψει	να αναπέμψει
α' πληθ.		αναπέμψαμε	θα αναπέμψουμε	να αναπέμψουμε
β' πληθ.		αναπέμψατε	θα αναπέμψετε	να αναπέμψετε	αναπέμψτε
γ' πληθ.		ανέπεμψαν αναπέμψαν(ε)	θα αναπέμψουν(ε)	να αναπέμψουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναπέμψει	είχα αναπέμψει	θα έχω αναπέμψει	να έχω αναπέμψει
β' ενικ.	έχεις αναπέμψει	είχες αναπέμψει	θα έχεις αναπέμψει	να έχεις αναπέμψει
γ' ενικ.	έχει αναπέμψει	είχε αναπέμψει	θα έχει αναπέμψει	να έχει αναπέμψει
α' πληθ.	έχουμε αναπέμψει	είχαμε αναπέμψει	θα έχουμε αναπέμψει	να έχουμε αναπέμψει
β' πληθ.	έχετε αναπέμψει	είχατε αναπέμψει	θα έχετε αναπέμψει	να έχετε αναπέμψει
γ' πληθ.	έχουν αναπέμψει	είχαν αναπέμψει	θα έχουν αναπέμψει	να έχουν αναπέμψει

Μεταφράσεις

    αναπέμπω