αναπαραδιάρης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναπαραδιάρης < ανάποδος ή αναποδιά + -άρης, ή από τη μεσαιωνική ελληνική ἀναποδιασμένος (με αλλόκοτη εμφάνιση)

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αναπαραδιάρης	η	αναπαραδιάρα	το	αναπαραδιάρικο
γενική	του	αναπαραδιάρη	της	αναπαραδιάρας	του	αναπαραδιάρικου
αιτιατική	τον	αναπαραδιάρη	την	αναπαραδιάρα	το	αναπαραδιάρικο
κλητική		αναπαραδιάρη		αναπαραδιάρα		αναπαραδιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αναπαραδιάρηδες	οι	αναπαραδιάρες	τα	αναπαραδιάρικα
γενική	των	αναπαραδιάρηδων		—	των	αναπαραδιάρικων
αιτιατική	τους	αναπαραδιάρηδες	τις	αναπαραδιάρες	τα	αναπαραδιάρικα
κλητική		αναπαραδιάρηδες		αναπαραδιάρες		αναπαραδιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αναπαραδιάρης -α -ικο

• που ζηλεύει τους άλλους

1. ο γρουσούζης, που φέρνει αναποδιές
2. ο δύστροπος, που γρινιάζει αφόρητα με περισσότερα από όσα θεωρεί λογικά η πλειοψηφία, που όλα τον πειράζουν, με τίποτα δεν μένει ευχαριστημένος

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναπαραδιάρης	οι	αναπαραδιάρηδες
γενική	του	αναπαραδιάρη	των	αναπαραδιάρηδων
αιτιατική	τον	αναπαραδιάρη	τους	αναπαραδιάρηδες
κλητική		αναπαραδιάρη		αναπαραδιάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αναπαραδιάρης αρσενικό και αναποδιάρα θηλυκό

• ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου αναποδιάρης

Μεταφράσεις

    αναπαραδιάρης