ανασχηματισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ανασχηματισμός	οι	ανασχηματισμοί
γενική	του	ανασχηματισμού	των	ανασχηματισμών
αιτιατική	τον	ανασχηματισμό	τους	ανασχηματισμούς
κλητική		ανασχηματισμέ		ανασχηματισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανασχηματισμός μαρτυρείται από το 1892 στην καθαρεύουσα (ἀνασχηματισμός) < ἀνασχηματίζω

Ουσιαστικό

ανασχηματισμός αρσενικό

1. (λόγιο) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του ανασχηματίζω

   ≈ συνώνυμα: ανασύνθεση, αναδιαμόρφωση, αναμόρφωση, ανασύσταση, ανασυγκρότηση, επαναδιαμόρφωση, μετασχηματισμός

2. (ειδικότερα) (πολιτική) η μεταβολή της σύνθεσης των ατόμων που απαρτίζουν μία κυβέρνηση

     Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ανακοινώθηκε εφνιδιαστικά από τον πρωθυπουργό.

Άλλες γραφές

• ἀνασχηματισμός (πολυτονικό σύστημα, πριν από την ορθογραφική μεταρρύθμιση του 1982)

Μεταφράσεις

    ανασχηματισμός

αγγλικά : cabinet reshuffle (en), reshaping (en) γαλλικά : remaniement (fr), réorganisation (fr), restructuration (fr)

Πηγές

• ανασχηματισμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ανασχηματισμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ανασχηματισμός -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας