ανατολή
 Δείτε επίσης : Ανατολή |
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | ανατολή | ανατολές |
| γενική | ανατολής | ανατολών |
| αιτιατική | ανατολή | ανατολές |
| κλητική | ανατολή | ανατολές |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ανατολή < αρχαία ελληνική ἀνατολή < ἀνατέλλω
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /a.na.tɔ.ˈli/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ανατολή θηλυκό
- η αρχή της εμφάνισης ενός ουράνιου σώματος πάνω από τον ορίζοντα
- (ειδικότερα) η ανατολή (1) του Ήλιου
- (συνεκδοχικά) η ώρα που ανατέλλει ένα ουράνιο σώμα
- (συνεκδοχικά) ένα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, από την πλευρά που ανατέλλει ο ήλιος
- (μεταφορικά) η αρχή, το αρχικό ξεκίνημα
Αντώνυμα[επεξεργασία]
[επεξεργασία]
Δείτε επίσης [επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ανατολή
