αναχωρητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναχωρητής	οι	αναχωρητές
γενική	του	αναχωρητή	των	αναχωρητών
αιτιατική	τον	αναχωρητή	τους	αναχωρητές
κλητική		αναχωρητή		αναχωρητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναχωρητής < αναχωρώ

Ουσιαστικό

αναχωρητής αρσενικό

• αυτός που εγκαταλείπει τα εγκόσμια, ο ερημίτης

Μεταφράσεις

    αναχωρητής

γαλλικά : anachorète (fr) γερμανικά : Anachoret (de)