αναχώρηση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η αναχώρηση οι αναχωρήσεις
      γενική της αναχώρησης* των αναχωρήσεων
    αιτιατική την αναχώρηση τις αναχωρήσεις
     κλητική αναχώρηση αναχωρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναχωρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

αναχώρηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀναχώρη(σις) (υποχώρηση, επιστροφή) + -ση & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική depart [1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /a.naˈzo.ɾi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐χώ‐ρη‐ση

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

αναχώρηση θηλυκό

  1. το ξεκίνημα ενός ταξιδιού (λέγεται για τους ταξιδιώτες ή τα συγκοινωνιακά μέσα)
    ↪ αίθουσα αναχωρήσεων
  2. (συνεκδοχικά) το να εγκαταλείπει κάποιος την κοσμική ζωή και να μονάζει

Συνώνυμα[επεξεργασία]

δείτε επίσης:

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    αναχώρηση

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ «αναχώρηση» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=αναχώρηση&oldid=5452691"