ανιπτάμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ανιπτάμενος	η	ανιπτάμενη	το	ανιπτάμενο
γενική	του	ανιπτάμενου	της	ανιπτάμενης	του	ανιπτάμενου
αιτιατική	τον	ανιπτάμενο	την	ανιπτάμενη	το	ανιπτάμενο
κλητική		ανιπτάμενε		ανιπτάμενη		ανιπτάμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ανιπτάμενοι	οι	ανιπτάμενες	τα	ανιπτάμενα
γενική	των	ανιπτάμενων	των	ανιπτάμενων	των	ανιπτάμενων
αιτιατική	τους	ανιπτάμενους	τις	ανιπτάμενες	τα	ανιπτάμενα
κλητική		ανιπτάμενοι		ανιπτάμενες		ανιπτάμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ανιπτάμενος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνιπτάμενος του ἀνίπταμαι < αρχαία ελληνική ἀναπέτομαι

Μορφολογικά αναλύεται σε αν- (ανά) + ιπτάμενος.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.niˈpta.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νι‐πτά‐με‐νος

Μετοχή

ανιπτάμενος, -η, -ο (μετοχή παθητικού ενεστώτα)

• (παρωχημένο, λόγιο) μετοχή ενεστώτα του παθητικού ρήματος ανίπταμαι: που πετάει προς τα πάνω

  → χρειάζεται παράθεμα με χρήση στα νέα ελληνικά

  ※  [καθαρεύουσα] Ἔπειτα ἀφοῦ αἱ ὁδοὶ τοῦ δημάρχου Ἀθηναίων, ἠραιωμέναι εἰς λεπτὴν κόνιν μετεωρίζονται ἀνιπτάμεναι ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων εἰς τὰ ὕψη, διὰ τὶ τάχα νὰ μὴ καταβιβάσωμεν ἀμοιβαίως καὶ ἡμεῖς τὸν οὐρανὸν μὲ τοὺς ἀστέρας του ἐντὸς τοῦ βορβόρου τῶν ὁδῶν, ἐν ᾧ ἐπάνω-κάτω κυλιόμεθα καὶ λιπαινόμεθα ὅλοι, ἐξαιρέσει τῶν χοίρων καὶ τοῦ κυρίου ἐπὶ τῶν ἐσωτερικῶν, παρὰ τὰς ἀξιώσεις τῆς ὁμοιοπαθητικῆς τοῦ κ. Πύρλα, κραυγάζοντος similia similibus. (Κωνσταντίνος Σκόκος, «Ο αλάνθαστος και αψευδής Καζαμίας του 1886», στο Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886)

Μεταφράσεις

    ανιπτάμενος