αντίλαλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντίλαλος	οι	αντίλαλοι
γενική	του	αντίλαλου	των	αντίλαλων
αιτιατική	τον	αντίλαλο	τους	αντίλαλους
κλητική		αντίλαλε		αντίλαλοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίλαλος < αντιλαλώ < αρχαία ελληνική ἀντιλαλῶ < ἀντί + λαλέω/λαλῶ

Ουσιαστικό

αντίλαλος αρσενικό

1. η ηχώ, η αντανάκλαση κάποιου ήχου μετά από την πρόσκρουσή του σε ένα μακρινό εμπόδιο
   • η διακριτή ηχητική επανάληψη (σε αντίθεση με την αντήχηση που οι επαναλήψεις της δεν είναι σαφώς διακριτές)

   Ταυτόσημο: ηχώ

2. (σπάνιο) (μεταφορικά) η έμμεση συνέπεια κάποιας ενέργειας ή γεγονότος

   ≈ συνώνυμα: αντίκτυπος, απήχηση

Μεταφράσεις

    αντίλαλος

αγγλικά : echo (en), echoing (en), reverberation (en) γαλλικά : écho (fr)