αντίρρηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αντίρρηση | οι | αντιρρήσεις |
| γενική | της | αντίρρησης* | των | αντιρρήσεων |
| αιτιατική | την | αντίρρηση | τις | αντιρρήσεις |
| κλητική | αντίρρηση | αντιρρήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, αντιρρήσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- αντίρρηση < (ελληνιστική κοινή)
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /anˈdi.ɾi.si/
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
αντίρρηση θηλυκό
