αντικρούσεις

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ρηματικός τύπος[επεξεργασία]

αντικρούσεις

  1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος αντικρούω
  2. θα αντικρούσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος αντικρούω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού[επεξεργασία]

αντικρούσεις θηλυκό

  1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του αντίκρουση