αντικρούσεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

αντικρούσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος αντικρούω
2. θα αντικρούσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος αντικρούω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

αντικρούσεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του αντίκρουση