αντοχή
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αντοχή | οι | αντοχές |
| γενική | της | αντοχής | των | αντοχών |
| αιτιατική | την | αντοχή | τις | αντοχές |
| κλητική | αντοχή | αντοχές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- αντοχή < (ελληνιστική κοινή) ἀντοχή < αρχαία ελληνική ἀντέχω < ἀντί + ἔχω
Προφορά
[επεξεργασία]
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
αντοχή θηλυκό
- το σθένος αντιμετώπισης αντίξοων καταστάσεων, και αντίστασης στη φθορά
- η υπομονή, η καρτερία
- (φυσική) η αντίσταση ενός σώματος στις αντίθετες δυνάμεις και η τάση διατήρησης της υπάρχουσας κατάστασής του
Συγγενικά
[επεξεργασία]Πολυλεκτικοί όροι
[επεξεργασία]- δρόμος αντοχής: (αθλητισμός) αγώνας δρόμου μεγάλων αποστάσεων
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
αντοχή