απαρνιέμαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

απαρνιέμαι < αρχαία ελληνική ἀπαρνοῦμαι

Ρήμα

απαρνιέμαι (αποθετικό ρήμα)

αρνιέμαι, απορρίπτω και ενδεχομένως λησμονώ ό,τι μέχρι κάποια στιγμή πίστευα, πρέσβευα ή έκανα

Άλλες μορφές

Συγγενικά

Κλίση

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	απαρνιέμαι	απαρνιόμουν(α)	θα απαρνιέμαι	να απαρνιέμαι
β' ενικ.	απαρνιέσαι	απαρνιόσουν(α)	θα απαρνιέσαι	να απαρνιέσαι
γ' ενικ.	απαρνιέται	απαρνιόταν(ε)	θα απαρνιέται	να απαρνιέται
α' πληθ.	απαρνιόμαστε	απαρνιόμαστε απαρνιόμασταν	θα απαρνιόμαστε	να απαρνιόμαστε
β' πληθ.	απαρνιέστε	απαρνιόσαστε απαρνιόσασταν	θα απαρνιέστε	να απαρνιέστε	απαρνιέστε
γ' πληθ.	απαρνιούνται	απαρνιόνταν(ε) απαρνιούνταν απαρνιόντουσαν	θα απαρνιούνται	να απαρνιούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απαρνήθηκα	θα απαρνηθώ	να απαρνηθώ		απαρνηθεί
β' ενικ.		απαρνήθηκες	θα απαρνηθείς	να απαρνηθείς	απαρνήσου
γ' ενικ.		απαρνήθηκε	θα απαρνηθεί	να απαρνηθεί
α' πληθ.		απαρνηθήκαμε	θα απαρνηθούμε	να απαρνηθούμε
β' πληθ.		απαρνηθήκατε	θα απαρνηθείτε	να απαρνηθείτε	απαρνηθείτε
γ' πληθ.		απαρνήθηκαν απαρνηθήκαν(ε)	θα απαρνηθούν(ε)	να απαρνηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω απαρνηθεί	είχα απαρνηθεί	θα έχω απαρνηθεί	να έχω απαρνηθεί		απαρνημένος
β' ενικ.	έχεις απαρνηθεί	είχες απαρνηθεί	θα έχεις απαρνηθεί	να έχεις απαρνηθεί
γ' ενικ.	έχει απαρνηθεί	είχε απαρνηθεί	θα έχει απαρνηθεί	να έχει απαρνηθεί
α' πληθ.	έχουμε απαρνηθεί	είχαμε απαρνηθεί	θα έχουμε απαρνηθεί	να έχουμε απαρνηθεί
β' πληθ.	έχετε απαρνηθεί	είχατε απαρνηθεί	θα έχετε απαρνηθεί	να έχετε απαρνηθεί
γ' πληθ.	έχουν απαρνηθεί	είχαν απαρνηθεί	θα έχουν απαρνηθεί	να έχουν απαρνηθεί

Μεταφράσεις

απαρνιέμαι

αγγλικά : renounce ^(en), abandon ^(en), reject ^(en), deny ^(en)
γαλλικά : renoncer ^(fr), renier ^(fr), rejeter ^(fr)