απομαγνήτιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απομαγνήτιση	οι	απομαγνητίσεις
γενική	της	απομαγνήτισης*	των	απομαγνητίσεων
αιτιατική	την	απομαγνήτιση	τις	απομαγνητίσεις
κλητική		απομαγνήτιση		απομαγνητίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απομαγνητίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απομαγνήτιση < απομαγνητίζω + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική démagnétisation)

Ουσιαστικό

απομαγνήτιση αρσενικό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του απομαγνητίζω

Άλλες μορφές

• απομαγνητισμός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις απομαγνητίζω και μαγνήτης

Μεταφράσεις

    απομαγνήτιση

→ δείτε τη λέξη απομαγνητισμός