αποσυγχώνευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποσυγχώνευση	οι	αποσυγχωνεύσεις
γενική	της	αποσυγχώνευσης*	των	αποσυγχωνεύσεων
αιτιατική	την	αποσυγχώνευση	τις	αποσυγχωνεύσεις
κλητική		αποσυγχώνευση		αποσυγχωνεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποσυγχωνεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποσυγχώνευση < απο- + συγχώνευση

Ουσιαστικό

αποσυγχώνευση θηλυκό

• (νεολογισμός) η κατάργηση κάποιας συγχώνευσης

Μεταφράσεις

    αποσυγχώνευση